Psy asystujące to zwierzęta specjalnie wyszkolone do wykonywania zadań wspierających osoby z niepełnosprawnościami. Różnią się one od zwierząt wspierających emocjonalnie, ponieważ ich zadania są bezpośrednio związane z łagodzeniem skutków niepełnosprawności ich właściciela. Rejestracja psa asystującego nie jest obowiązkowa zgodnie z amerykańską ustawą o osobach niepełnosprawnych (ADA). Jednak zrozumienie przepisów dotyczących psów asystujących jest niezbędne zarówno dla osób niepełnosprawnych, jak i dla ogółu społeczeństwa.
Psy asystujące mogą należeć do dowolnej rasy i są szkolone do wykonywania określonych zadań, takich jak przynoszenie przedmiotów, przypominanie o zażyciu leków, wykrywanie zbliżającego się ataku padaczki lub ostrzeganie o atakach paniki.
Mogą one wchodzić do większości miejsc publicznych, w tym restauracji, sklepów, szpitali i szkół, nawet jeśli obowiązuje tam zakaz wprowadzania zwierząt. Właściciele firm mogą zadać tylko dwa pytania: czy pies jest zwierzęciem asystującym niezbędnym dla osoby niepełnosprawnej i do jakich zadań został wyszkolony. Nie mogą żądać dokumentów ani dowodów na wyszkolenie psa.
Na przykład, osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim może mieć psa wyszkolonego do przynoszenia przedmiotów. Osoba z depresją może mieć psa wyszkolonego do przypominania o zażyciu leków.
Istnieją jednak wyjątki, kiedy psu asystującemu można odmówić wstępu do danego miejsca, na przykład na sale operacyjne lub oddziały oparzeniowe, gdzie jego obecność mogłaby zagrozić sterylności środowiska. Pies asystujący może również zostać poproszony o opuszczenie lokalu, jeśli nie jest odpowiednio wyszkolony w zakresie higieny lub jest niekontrolowany przez opiekuna.
Chociaż ADA nie wymaga rejestracji psów asystujących, niektóre stany i gminy mogą mieć własne przepisy dotyczące licencji i szczepień dla wszystkich psów, w tym psów asystujących. Mogą one również oferować dobrowolne programy rejestracji psów asystujących. Nie mogą jednak wymagać certyfikacji ani rejestracji psa asystującego ani zabraniać określonej rasie bycia psem asystującym. Ustawa o sprawiedliwym mieszkalnictwie ma również zastosowanie do wielu rodzajów mieszkań, zarówno publicznych, jak i prywatnych, i mogą obowiązywać inne zasady, gdy mieszkaniec lub wnioskodawca z niepełnosprawnością korzysta z pomocy zwierzęcia asystującego.
